Ramazan Bayramı

Bayramınız mübarek olsun.
Selam ve Dua ile.

Tembellikten...

Âişe radiyallahu anhâ'dan rivayete göre, Nebî SallAllahu aleyhi ve sellem şöyle duâ ederdi: 

Allah'ım! Tembellikten, bunaklık derecesinde ihtiyarlıktan, günâhtan, ödeklikten, kabir suâlinden ve kabir azabından, Cehennem ateşinden ve Cehennem azabından, zenginlik gururunun şerrinden, yoksulluk sefaletinden Sana sığınırım!. 

Allah'ım! Bir gözü silik Deccâl'in şerrinden de Sana sığınırım. Allah'ım! Günâhlarımın kirini (el deymedik) kar, buz suyu ile yıka, kalbimi de günâhlardan —beyaz elbîseyi kirden temizler gibi— pakla; benimle günâhlarımın arasım da doğu ile batı arası uzaklığı kadar uzak kıl!.   

Amin.   

SÜRGÜN ÜLKEDEN BAŞKENTLER BAŞKENTİNE

Senin kalbinden sürgün oldum ilkin 

Bütün sürgünlüklerim bir bakıma bu sürgünün bir süreği 

Bütün törenlerin şölenlerin ayinlerin dışında 

Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim 

Af dilemeye geldim affa layık olmasam da 

Uzatma dünya sürgünümü benim 

Güneşi bahardan koparıp 

Aşkın bu en onulmazından koparıp 

Bir tuz bulutu gibi 

Savuran yüreğime 

Ah uzatma dünya sürgünümü benim 

Nice yorulduğum ayakkabılarımdan değil 

Ayaklarımdan belli 

Lambalar eğri 

Aynalar akrep meleği 

Zaman çarpılmış atın son hayali 

Ev miras değil mirasın hayaleti 

Ey gönlümün doğurduğu 

Büyüttüğü emzirdiği 

Kuş tüyünden 

Ve kuş sütünden 

Geceler ve gündüzlerde 

İnsanlığa anıt gibi yükselttiği 

Sevgili 

En sevgili 

Ey sevgili 

Uzatma dünya sürgünümü benim 

Bütün şiirlerde söylediğim sensin 

Suna dedimse sen 

Leyla dedimse sensin 

Seni saklamak için görüntülerinden faydalandım 

Salome'nin 

Belkis'in 

Boşunaydı saklamaya çalışmam öylesine aşikârsın sen bellisin. 

Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için 

Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini 

Deniz gözlerinden alır sonsuzluğun haberini 

Ey gönüllerin en yumuşağı en derini 

Sevgili 

En sevgili 

Ey sevgili 

Uzatma dünya sürgünümü benim 

Yıllar geçti sapan ölümsüz iz bıraktı toprakta 

Yıldızlara uzanıp hep seni sordum gece yarılarında 

Çatı katlarında bodrum katlarında 

Gölgelendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba 

Hep Kanlıca'da Emirgân'da 

Kandilli'nin kurşunî şafaklarında 

Seninle söyleşip durdum bir ömrün baharında yazında 

Şimdi onun birdenbire gelen sonbaharında 

Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim 

Af dilemeye geldim affa layık olmasam da 

Ey çağdaş Kudüs (Meryem) 

Ey sırrını gönlünde taşıyan Mısır (Züleyha)

Ey ipeklere yumuşaklık bağışlayan merhametin kalbi 

Sevgili 

En sevgili 

Ey sevgili 

Uzatma dünya sürgünümü benim 

Dağların yıkılışını gördüm bir Venüs bardağında 

Köle gibi satıldım pazarlar pazarında 

Güneşin sarardığını gördüm 

Konstantin duvarında

Senin hayallerinle yandım düşlerin civarında 

Gölgendi yansıyıp duran bengisu pınarında 

Ölüm düşüncesinin beni sardığı şu anda 

Verilmemiş hesapların korkusuyla 

Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim 

Af dilemeye geldim affa layık olmasam da 

Sevgili 

En sevgili 

Ey sevgili 

Uzatma dünya sürgünümü benim 

Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır 

Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır 

Aşk celladından ne çıkar madem ki yâr vardır 

Yoktan da vardan da öte bir 

Var vardır 

Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır 

O şarkıya özenip söylenecek mısralar vardır 

Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır 

Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır 

Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır 

Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır 

Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır 

Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır 

Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar vardır 

Senden umut kesmem kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır 

Sevgili 

En sevgili 

Ey sevgili 

Sezai KARAKOÇ

İLİM KENDİN BİLMEKTİR

İlim ilim bilmektir

İlim kendin bilmektir 

Sen kendini bilmezsin 

Ya nice okumaktır

Okumaktan murat ne 

Kişi Hak'kı bilmektir 

Çün okudun bilmezsin 

Ha bir kuru ekmektir 

Okudum bildim deme 

Çok taat kıldım deme 

Eğer Hak bilmez isen 

Abes yere gelmektir 

Dört kitabın mânâsı 

Bellidir bir elifte 

Sen elifi bilmezsin 

Bu nice okumaktır 

Yiğirmi dokuz hece 

Okursun uçtan uca 

Sen elif dersin hoca 

Mânâsı ne demektir 

Yunus Emre der hoca 

Gerekse bin var hacca 

Hepisinden iyice 

Bir gönüle girmektir

                              YUNUS EMRE